Naif kibar insanlardı bizim nesil mesela kitap ayracı bilmezdik çiçek yaprak koyardık kaldığımız sayfaya.
Okulda defterlerini süslerdik yukarıdan aşağıya renk renk kuru boyalarla.
Güzel bir nesildik biz.
Yere düşen ekmeği bile öper alnımıza koyar ondan sonra duvar bulur üstüne koyardık kuşlar yesin yerde kalıp ayak basmasın diye.
Güzel çocuklardık biz.
Utanç utanma nedir bilirdik pişkinlik yapana arsız denilir diye korkardık adımız arsıza çıkacak diye.
Saçımız giyim kuşamımızda bile tertip düzen vardı.
İçimiz yüreğimiz temizdi kötülük nedir bilmezdik hayata insanlara bakışımız güzeldi.