Belki de iyidir…
Belirsizlikten örneğin…
Ne yapacağın bellidir en azından
“Yaşamak” bu belki de
“Nefes almanın gerçek anlamda bir “Bayram” olduğunu söylemişti ya Can Yücel…
Tam da öyle olduğunu yaşam öğretiyor bize
Her gün aynı işleri yapmaktan usandık mı?
Kahvaltı ile başlamak ve yollara düşmek mesela
Evraklara boğulmak ya da torna-çekiçle buluşmak veya
Okul yoluna düşmek, ders notlarıyla haşır-neşir olmak gibi örneğin
Tezgâhın başına geçmek ve beklemeye başlamak da
Hastalarla ilgilenmek üzere tüm hazırlıkları gözden geçirmek mesela
Yemek masalarını kontrol etmek, döşemeleri temizlemek, müşteri beklemek de
Gübre vermek tarlaya ya da sulamak
Okul özlemi çeken öğretmenlerin, öğrencilerin, velilerin hevesleri kursaklarında mı kalacak yoksa?
Günlük sıradan-alışılmış-doğal-olası yaşam biçimi belki de bunlar ve dahası
7’den 70’e herkes yoğun.
Beklentiler, umutlar, istekler, yaşananlar…
İnsanlık tarihindeki yaşanmışlıklar ve şimdi yaşanan olağanüstülükler…
Doğru tanımlama tam da bu; Olağanüstülükler…
Demek ki GEÇECEK!
Geçmiştekilerin geçtiği gibi…
Ders mi?
Evet işte O DERS çıkarılmalı ve geleceği yönlendirmeli
“Bugün ne yapacağım?” sorusunu yanıtlayabiliyorsak asıl olan BU!
“En büyük işkence hiçbir şey yapmadan oturmaktır…” diyorduk bir zamanlar.
Yaşam bunun da doğruluğunu gösterdi bir kez daha
O zaman, sağlıklı yoğunluklar olsun.